Evublogg

Gríshildur

Einu sinni var kona sem hét Gríshildur. Þún og þjóninn hennar voru sitjandi að borða. Þá heyrðist í dyrabjöllunni ding dong. Þá sagði Gírhildur þjónn farðu til dyra og þá kom frænka hennar Gríshildar inn þá sagði hún sjáðu nýja barnið mitt. Þá sagði Gríshildur iss ég á miklu sætara barn þjónn sæktu barnið mitt. Þá sagði þjónninn en þú átt ekkert barn. Þá sagði frænkan lígurðu að mær frænku þinni við erum búnar að þekkjast í meira en 40 ár koddu littla barn förum frá þessari vondu konu. Þá sagði Gríshildur þú attir að segja að það væri í pössun. Þá sagí þjónnin geri það næst. Þá var aftur dinglað bjöllunni. þa´var aftur frænkan þá sagði hún við Gríshildi sjáðu níja mannin minn.þá sagði Gríshildur iss ég á mikklu sætari mann þjónn sæktu mannin minn. Þá sagði þjónnin hann er í pössun. Þá sagði frænkan ég er nú algjör hlessa setur þú mannin þinn í pössun? þú veist ég mindi aldrei gera það elskan. Svona gekk þetta aftur og aftur þangað til þjónnin var rekin og hannvarð himinlifandi